Zasady

ZASADY I REGULACJE HFO KICKBOXING
REGULACJE HFO KICKBOXING

1. Zasady ogólne

1.1. Walki i gale

1.1.1. Wszystkie walki i gale spod znaku HFO są organizowane pod patronatem i za zgodą organizacji HFO, oraz są przedmiotem regulacji HFO.

1.1.2. HFO organizuje walki zawodowe i półzawodowe (zwane semi-pro/pro-am)

1.1.3. HFO organizuje walki w następujących kategoriach wagowych:

• musza (do 60 kg)
• piórkowa (do 65 kg)
• lekka (do 70 kg)
• półśrednia (do 77 kg)
• średnia (do 85 kg)
• półciężka (do 95 kg)
• ciężka (powyżej 95 kg)

1.2. Uczestnicy

1.2.1. Zawodnicy którzy chcą uczestniczyć w walkach organizowanych przez promotorów uznawanych przez HFO, powinni być zarejestrowani jako zawodnicy w HFO, albo związani kontraktem z HFO.

1.2.2. Rozróżnia się następujące kategorie wiekowe uczestników:

• juniorzy (w wieku od 14 do 17 lat)
• seniorzy (w wieku od 18 do 49 lat)

1.2.3. Uczestnicy za każdym razem biorą udział w walkach dobrowolnie i na własne ryzyko.

1.2.4. Nowy zawodnik, walczący po raz pierwszy nie powinien być starszy niż 40 lat.

1.2.5. Każdy zawodnik zobligowany jest do wypełnienia formularza dostępnego na stronie www.hfo.com.pl

2. Regulacje dotyczące walki

2.1. Walka

2.1.1. Walka toczona jest w stójce i jest przedmiotem poniższych regulacji. Bierze w niej udział dwóch równo zestawionych zawodników na tym samym poziomie i tej samej kategorii wagowej.

2.2. Pole walki

2.2.1. Walki toczą się na kwadratowym ringu otoczonym czterema linami, połączonymi za pomocą pionowych sznurków lub taśm. Wymiary ringu nie powinny być mniejsze niż 4×4 m.

2.2.2. Podłoga ringu powinna być bezpieczną, amortyzowaną konstrukcją, przykrytą matą, która nie powinna być śliska, ani przed walką, ani w trakcie.

2.2.3. Narożniki powinny być koloru czerwonego i niebieskiego. Między nimi powinny znajdować się dwa neutralne, białe narożniki. Niebieski narożnik musi być zawsze umieszczony naprzeciwko niebieskiego.

2.2.4. Następujące akcesoria muszą znajdować się w narożniku czerwonym i niebieskim:

• wiadro na wodę
• ręcznik
• siedzenie dla zawodnika, wykorzystywane w przerwach między rundami
• mały pojemnik na wodę, umieszczony blisko obsługi w przypadku konieczności szybkiego umycia ochraniacza na szczękę, kiedy upadnie na ziemię, co ma na celu zminimalizowanie opóźnień
• schody umożliwiające wejście na ring zawodnikom i ich sekundantom

2.3. Ubiór zawodników

2.3.1. Zawodnicy ubierają spodenki do kickboxingu, bądź inne zatwierdzone spodenki. W przypadku mężczyzn nie jest dozwolony ubiór górnej połowy ciała. Kobiety mają mieć zatwierdzony przez organizatora top (nie jest dozwolony t-shirt). Zawodnicy mogą ubrać krótkie legginsy pod spodenkami, o ile wystają zbyt daleko poza spodenki.

2.3.2. Wszelkie loga i nazwy sponsorów na spodenkach oraz ubiorze zawodnika i jego sekundantów są dozwolone pod warunkiem uprzedniego uzyskania zgody promotora. Spodenki powinny być sprawdzone przed startem walki, czy nie mają żadnych materiałów i elementów mogących spowodować szkodę.

2.3.3. Podczas walki wszyscy uczestnicy muszą mieć ochraniacze na szczękę oraz krocze. Kobiety muszą mieć także ochraniacze na piersi. Uczestnicy walk półzawodowych muszą mieć także miękkie ochraniacze na golenie i stopy.

2.3.4. Uczestnicy walczą w rękawicach bokserskich o równej wadze. Kolor taśm zabezpieczających rękawice, powinien być taki jaki kolor narożnika, z którego zawodnik wychodzi (czerwony albo niebieski). Rękawice muszą być zatejpowane w sposób zasłaniający sznurówki i inne luźne elementy. Tejpowanie musi zostać zatwierdzone przez organizatorów.

2.3.5. Waga rękawic zależy od kategorii wagowej, w jakiej występują zawodnicy:

• do 70 kg i lżejsze kategorie powinny używać rękawic ośmiouncjowych (8OZ)
• do 77 kg i cięższe kategorie powinny używać rękawic dziesięciouncjowych (10OZ)

2.3.6. Sekundanci muszą być ubrani czysto, schludnie, na sportowo i w butach. Zabrania się jeansów oraz koszulek innych niż tych używanych przez cały narożnik, albo dostarczonych przez promotora.

2.4. Walka

2.4.1. Standardowe formy rywalizacji

2.4.1.1. Pojedyncza walka (tzw. superfight):
Pojedynek toczy się na dystansie trzech rund po dwie minuty w walce semi-pro, oraz trzech lub pięciu trzyminutowych rund w walce zawodowej. Walki w klasie A mogą przewidywać jedną lub dwie rundy dodatkowe. Między rundami następują jednominutowe przerwy.

2.4.1.2. Walka turniejowa:
Pojedynek toczy się na dystansie dwóch lub trzech rund po dwie lub trzy minuty, w zależności od klasy, w jakiej odbywa się walka. Między rundami następują jednominutowe przerwy. Jeżeli po regulaminowych rundach zostanie ogłoszony remis, zarządzana jest jedna runda dodatkowa. Finał turnieju może przewidywać do dwóch rund dodatkowych. W przypadku rundy dodatkowej punktacja z poprzednich rund jest anulowana i tylko wynik rundy dodatkowej jest decydujący o tym, który uczestnik awansuje do kolejnej fazy turnieju, lub który wygrywa turniej (w przypadku walki finałowej). Sędziowie nie mogą punktować rund dodatkowych remisowo.

2.4.2. Walka o tytuł:
Tytuł mistrza HFO Kickboxing zawsze toczy się na dystansie pięciu trzyminutowych rund. W wypadku, kiedy po pięciu rundach ogłoszony jest remis, dotychczasowy mistrz zachowuje tytuł. W przypadku gdy stawką jest wakujący pas, ten nie ma nowego właściciela, chyba że dopuszczona jest ewentualność rozwiązania kwestii remisu przez ciało sankcjonujące walkę (np. przez rundę dodatkową).

2.4.3. Jeżeli mistrz nie jest w stanie wypełnić limitu wagowego do dwóch godzin po oficjalnym ważeniu, traci swój tytuł. Jeżeli w tym wypadku pretendent wygra walkę, to on przejmuje tytuł mistrzowski. Jeżeli dotychczasowy mistrz wygra walkę, tytuł zostaje zwakowany, gdyż przez obrońcę tytułu nie został wypełniony ustalony limit wagowy. Jeżeli to pretendent jest za ciężki i walka się odbywa, a mistrz wypełnił limit wagowy, wtedy tytuł pozostaje w jego rękach, niezależnie od wyniku walki. Jeżeli obaj zawodnicy na ważeniu nie wypełnią limitów, wtedy niezależnie od wyniku, pas zostaje zwakowany.
2.4.4. Mistrz musi bronić tytułu przynajmniej raz na rok, jeżeli oficjalna oferta walki o pas została złożona. Jeżeli nie może tego zrobić, a oferta została złożona, po roku tytuł zostaje zwakowany.

2.5. Wynik walki

2.5.1. Walka może rozstrzygnąć się w następujące sposoby:

• Decyzja: Trzech lub pięciu sędziów punktowych ocenia efektywność każdego zawodnika systemem dziesięciopunktowym, zapisując w ten sposób wynik każdej z rund. Po zakończeniu walki wyniki z kart są zliczane a zwycięstwo przyznaje się zawodnikowi na zasadzie większości w gronie sędziów punktowych.

• Nokaut: Gdy zawodnik nie jest zdolny kontynuować walki w ciągu liczenia do dziesięciu przez sędziego, lub gdy sędzia orzeknie nokaut przed odliczeniem do dziesięciu w celu jak najszybszego udzielenia zawodnikowi pomocy medycznej.

• Techniczny nokaut: Jeżeli zawodnik nie wykazuje woli kontunuowania pojedynku lub gdy w opinii sędziego zawodnik nie jest zdolny aby kontynuować, albo gdy nie broni się aktywnie.

• Techniczny nokaut: Jeżeli uczestnik superfightu lub finału turnieju został wyliczony trzykrotnie w jednej rundzie, albo czterokrotnie w całej walce. W walce turniejowej (nie będącej finałem) i w pojedynku rezerwowym TKO następuje po dwóch liczeniach w rundzie i po trzech liczeniach w całej walce.

• Techniczny nokaut: Jeżeli uczestnik nie jest w stanie kontynuować walki na skutek kontuzji spowodowanej legalną techniką.

• Techniczny nokaut: Jeżeli zawodnik nie opuszcza swojego narożnika, aby brać udział w walce.

• Techniczny nokaut: Jeżeli w ocenie sędziego zawodnik jest zdeklasowany, albo bardzo mocno wyczerpany.

• Techniczny nokaut: Jeżeli lekarz stwierdzi, że w wyniku uszkodzeń albo kontuzji zagrażających zdrowiu zawodnika, spowodowanych legalną techniką, nie można kontynuować walki.

• Techniczny nokaut: Jeżeli uczestnik, albo jego sekundant podda walkę. Można to zrobić oznajmiając ten fakt sędziemu, albo przedstawicielowi organizatora będącemu przy ringu, bądź też wyrzucając na pole walki ręcznik.

• Dyskwalifikacja: Jeżeli zawodnik spełnia jedno z kryteriów dyskwalifikacji.

2.5.2. Dyskwalifikacja następuje gdy:

• Zawodnik używa celowo zabronionej techniki

• Jeden z sekundantów wchodzi na ring w trakcie trwania pojedynku, albo dotyka jednego z zawodników

2.5.3. Remis następuje gdy:

• Jeżeli po zakończeniu wszystkich rund, przynajmniej dwóch z trzech sędziów (albo trzech z pięciu) nie wyłoni zwycięzcy.

• Jeżeli obaj zawodnicy są równocześnie liczeni do dziesięciu i żaden z nich w tym czasie nie jest w stanie kontynuować walki.

2.5.4. No contest następuje gdy:

• Jeżeli zawodnik nie może kontynuować walki w skutku niezamierzonego faulu przed zakończeniem drugiej rundy w trzyrundowym pojedynku, lub przed zakończeniem trzeciej rundy w pięciorundowym pojedynku.

• Jeżeli sędzia zadecyduje o obustronnej dyskwalifikacji.

2.6. Kiedy następuje „KNOCKDOWN”

2.6.1. Sędzia może ocenić sytuację na knockdown, jeżeli w wyniku otrzymanego ciosu, którakolwiek część ciała zawodnika, inna niż stopy, dotkną maty ringu, jeżeli wcześniej nie trzymał się lin, lub przeciwnika. Knockdown może nastąpić także, kiedy zawodnik trafi na matę z innego powodu i nie będzie się podnosił mimo komend sędziego.

2.6.2. Jeżeli sędzia zadecyduje o knockdownie, wtedy zaczyna liczyć. Sędzia rozpoczyna liczenie wtedy, kiedy drugi z zawodników znajduje się w narożniku neutralnym. Zawodnik znajdujący się w narożniku neutralnym pozostaje tam do czasu zezwolenia do opuszczenia go i kontynuacji pojedynku. Jeżeli w tym czasie zawodnik opuści neutralny narożnik, sędzia może przerwać liczenie i rozpocząć je od nowa, gdy ów zawodnik wróci do neutralnego narożnika.

2.6.3. Podczas liczenia żaden z sekundantów nie może zbliżać się do swojego zawodnika.

2.6.4. Podczas wykonywania liczenia sędzia po odliczeniu do ośmiu zobowiązany jest sprawdzić, czy uczestnik może kontynuować walkę. Jeżeli może, sędzia komunikuje to komendą „fight”.

2.6.5. Jeżeli po wyliczeniu do ośmiu zawodnik nie staje w odpowiedniej, stabilnej pozycji, sędzia kończy liczyć do dziesięciu, co sprawia, że zawodnik przegrywa walkę przez KO lub TKO.

2.6.6. Sędzia musi być pewny, wykonując liczenie, że musi ono odpowiadać ośmiu albo dziesięciu sekundom (w zależności czy liczy do 8 czy 10).

2.7. Dozwolone techniki

• Techniki ręczne – uderzenia przednią-górną, miękką częścią rękawicy w dozwolone miejsce – ciosy proste, sierpowe, haki, podbródkowe, obrotowe backfisty (tylko trafione miękką częścią rękawicy)
• Techniki nożne – zadane stopą, albo kością piszczelową w dozwolone miejsce – kopnięcie frontalne, kopnięcie niskie zewnętrzne i wewnętrzne, w łydkę, middlekick, kopnięcie na głowę, kopnięcie boczne, kopnięcie opadające, kopnięcia obrotowe, kopnięcia z wyskoku
• Kolana – uderzenie kolanem w dozwolone miejsce – kolano frontalne, kolano obrotowe, kolano z wyskoku, kolano w nogę wewnętrzne i zewnętrzne (proszę zwrócić uwagę na limity dotyczące walki w klinczu, dotyczące używania kolan)

2.8. Zasady dotyczące walki w klinczu i przechwytywania nogi:

• zawodnik może wejść w klincz w celu natychmiastowego ataku kolanem lub rękami. Jeżeli atak kolanem lub kontratak przeciwnika są ciągłe i produktywne, sędzia może zezwolić na akcję w klinczu trwającą do pięciu sekund. W innym wypadku zawodnicy muszą przerwać klincz i kontynuować walkę.
• Zawodnik może przechwycić nogę przeciwnika w celu natychmiastowego legalnego, pojedynczego ataku, któremu może towarzyszyć pojedynczy krok w dowolnym kierunku. Noga musi zostać puszczona od razu po wspomnianym ataku

2.9. Techniki niedozwolone i faule

• uderzenia głową albo schodzenie z nią zbyt nisko, co tworzy ryzyko zderzenia
• wszystkie techniki kierowane w tył głowy lub tył tułowia
• wszystkie techniki w krocze
• kierowane na kolano kopnięcie frontalne, boczne, obrotowe
• gryzienie
• uderzenia łokciami i uderzanie jakąkolwiek częścią ręki poza miękką częścią rękawicy
• uderzanie wewnętrzną stroną rękawicy, albo celowanie kciukiem rękawicy w oko rywala
• techniki zapaśnicze i z judo, duszenia, dźwignie
• rzuty
• przytrzymywanie rywala (tj. klincz) w jakimkolwiek innym celu niż natychmiastowy atak kolanem (albo rękami) to faul; do tego zalicza się przytrzymywanie się w celu odpoczynku, czy powstrzymania rywala od ataków
• Jeżeli zawodnik wchodzi w klincz i nie atakuje natychmiastowo, albo atakuje raz i nie kończy klinczu, może zostać to przez sędziego ocenione jako „przytrzymywanie”, które jest faulem skutkującym upomnieniem, ostrzeżeniem lub ukaraniem
• przytrzymywanie nogi rywala bez ataku
• przyciąganie zawodnika oboma rękami na linii dolnej części pleców
• kontynuowanie walki kiedy któryś z zawodników dotyka maty inną częścią ciała niż stopami
• techniki wykonywane po komendach sędziego „break” lub „stop”
• techniki wykonywane gdy przeciwnik jest poza ringiem albo zaplątał się w liny
• pasywność
• konsekwentne, celowe przewracanie się
• celowe unikanie lub przerywanie walki
• opuszczenie ringu podczas walki
• niesportowe zachowanie; zawierające takie czynności jak plucie, przeklinanie, rozmawianie, wydawanie nieartykułowanych dźwięków, obsceniczne gesty itp
• znieważanie sędziów, organizatorów, rywala, albo jego sekundantów
• celowe ignorowanie komend sędziego
• niepotrzebne stwarzanie zagrożenia dla siebie bądź przeciwnika
• symulowanie bycia trafionym w krocze
• celowe wypluwanie ochraniacza na szczękę

2.10. Karanie niedozwolonych technik, ruchów czy fauli

2.10.1. Upomnienie/ostrzeżenie – Upomnienie i ostrzeżenie dawane jest w przypadku lżejszych naruszeń przepisów. Upomnienia można udzielić bez przerywania walki.

2.10.2. Kara/żółta kartka – W przypadku naruszenia przepisów sędzia może zdecydować o punkcie bądź punktach ujemnych. W takim przypadku sędzia odsyła nieukaranego uczestnika do najbliższego neutralnego narożnika. Następnie powiadamia drugiego zawodnika i sędziów punktowych o odjęciu punktów i powodzie.

2.10.3. Dyskwalifikacja/czerwona kartka – sędzia może zdyskwalifikować zawodnika za ciągłe naruszanie przepisów lub ich jednorazowe poważne naruszenie.

2.10.4. Sędzia może przyznawać upomnienia, ostrzeżenia, kary i dyskwalifikacje w zależności od charakteru, dotkliwości i powtarzalności naruszania przepisów. Czyniąc to, sędzia dokładnie musi określić czy zawodnik przez swoje zachowanie zmniejszył szanse przeciwnika na zwycięstwo i czy naruszenie przepisów zostało popełnione umyślnie.

2.11. Kryteria oceniania walki przez sędziów punktowych

• Liczba knockdownów
• Spowodowane uszkodzenia
• Liczba czystych trafień spektakularnymi technikami (techniki z wyskoku, obrotowe itp.)
• Liczba czystych trafień normalnymi technikami
• Poziom agresywności lub kontroli ringu (lepsze wrażenie w rundzie)

2.11.1. Należy odnotować, że w wypadku oceny ogólnego wrażenia wyżej oceniana jest postawa w ofensywie niż w defensywie.

2.11.2. Przykłady oceniania pojedynczej rundy

• 10:10 – żaden z zawodników nie zaznaczył swojej przewagi w sposób choćby marginalny
• 10:9 – jeden z zawodników miał przewagę jeżeli chodzi o efektywność
• 10:8 – jeden z zawodników miał przewagę jeżeli chodzi o efektywność i spowodował knockdown, albo był jego bliski i dominował w rundzie
• 10:7 – jeden z zawodników miał przewagę jeżeli chodzi o efektywność i spowodował dwa knockdowny

W przypadku kiedy zawodnicy wzajemnie doprowadzili do knockdownów runda może zakończyć się punktacją 8:8 lub 7:7.

2.12. Runda dodatkowa

2.12.1. W przypadku remisu po zakończonej walce, następuje runda dodatkowa. Wyniki poprzednich rund są anulowane i tylko wynik rundy dodatkowej może wyłonić zwycięzcę całej walki.

2.13. Kontuzje

2.13.1. Jeżeli kontuzja u zawodnika nie spowodowana jest faulem, a jej powodem jest legalny atak i kontuzjowany zawodnik nie może kontynuować, wtedy przegrywa przez TKO. Jeżeli kontuzja została spowodowana przypadkowo przez kontuzjowanego, a bezpieczeństwo zawodnika jest zagrożone, bo nie może się aktywnie bronić, wtedy sędzia może zatrzymać walkę i ogłosić TKO, albo potraktować to jako knockdown, odsyłając niekontuzjowanego zawodnika do neutralnego narożnika i wyliczyć do ośmiu kontuzjowanego. Jeżeli zawodnik może kontynuować pojedynek, zostanie on dopuszczony do dalszej walki. Jeżeli sędzia zobaczy, że zawodnik nie może kontynuować, wtedy walka jest przerwana i następuje TKO.

2.14. Bandaże i taśmy

2.14.1. Zawodnicy i trenerzy mogą tejpować ręce tylko pod obserwacją osoby wydelegowanej przez promotora. Nakładanie bandaży i/lub tejpów ma na celu wyłącznie zapobieganie kontuzjom. Taśma używana jest, aby trzymać bandaże. Nakładanie dodatkowych warstw taśmy na kostkach dłoni jest zabronione. Dozwolone jest tejpowanie bandaży dookoła, a także na kostkach dłoni, ale grubość warstwy taśmy nie może przekraczać 1 mm (grubość trzech tejpów).

2.15. Wazelina i oliwka do ciała (i inne lubrykanty)

2.15.1. Użycie wazeliny na twarzy zawodnika jest dozwolone w limitowanej ilości. Obecność oliwki do ciała na ciele uczestników jest zabroniona.

2.16. Monitorowanie rękawic

2.16.1. Rękawice mogą być zdjęte jedynie, kiedy walka jest zakończona ogłoszonym werdyktem i nie ma już możliwości orzeknięcia rundy dodatkowej.

2.17. Badania lekarskie

2.17.1. Wszyscy zawodnicy muszą dostarczyć ważne badania lekarskie minimum 14 dni przed datą walki. Organizatorzy decydują, które badania mają być wykonane. Dzień przed walką zawodnicy muszą przejść kontrolę lekarską, przeprowadzoną przez lekarza ringowego. Zawodnicy uczestniczący w turnieju muszą dodatkowo przejść kontrolę przed każdą kolejną fazą rywalizacji.

2.18. NOKAUT

W przypadku, gry zawodnik został znokautowany przyjmując uderzenia w głowę, organizacja HFO, posiłkując się opinią lekarza ringowego, może poprosić zawodnika o przejście rezonansu magnetycznego głowy tak szybko jak to możliwe po walce. Wynik badania musi być natychmiastowo dostarczony organizatorom. Zawodnik nie otrzyma propozycji kolejnej walki dla HFO, dopóki organizacja nie otrzyma kopii wyniku badania. Od tej zasady nie przewiduje się żadnych wyjątków. Informacja o KO i konieczności przejścia badania zostanie opublikowana na portalu statystycznym Boxrec.com.

3. Ważenie

3.1. Waga wszystkich zawodników jest sprawdzana dzień przed walką. Zawodnicy są zobligowani do zmieszczenia się w umówionym limicie wagowym. Jeżeli waga któregoś zawodnika przekracza limit, ten dostanie czas (określony przez organizatora), aby wypełnić limit wagowy. Jeżeli po raz kolejny nie zmieści się w określonej wadze, wtedy zostanie ukarany zgodnie z zasadami określonymi przez organizatora. Może to być m.in. kara finansowa, dyskwalifikacji itd

4. Sędziowie i lekarz ringowy

4.1. Sędziowie ringowi:

4.1.1. Podczas każdej gali pracuje przynajmniej dwóch sędziów ringowych. W trakcie walki w ringu jest tylko jeden z nich.

4.1.2. Obowiązują komendy „fight”, „stop”, „break”

4.1.3. Komenda „break” jest używana przez sędziego ringowego aby przerwać akcję w klinczu i rozdzielić zawodników, którzy muszą wykonać przynajmniej krok do tyłu. Sędzia wykonuje to, wchodząc między obu zawodników. Gdy sędzia odejdzie od zawodników, ci wznawiają akcję z, albo bez komendy „fight”.

4.1.4. Komenda „stop” używana jest przez sędziego, aby zatrzymać walkę przy okazji zakończenia rundy, albo w celu udzielenia upomnienia/ostrzeżenia.

4.1.5. Sędzia ringowy zaczyna albo wznawia akcję komendą „fight”.

4.2. Sędziowie punktowi:

4.2.1. Walki oceniane są przez przynajmniej trzech, a maksymalnie przez pięciu sędziów punktowych. Komisja sędziowska przyznaje punkty i przedstawia ocenę każdej z rund.

4.2.2. Karty punktowe z każdego pojedynku są dostępne do wglądu Organizatora. Zawodnicy mogą otrzymać karty do wglądu jedynie na wniosek i po zakończeniu gali.

4.2.3. Punktacja nie może być przedmiotem protestu (opisano w punkcie 6.)

4.3. Lekarz ringowy:

4.3.1. Przed startem walki lekarz musi zweryfikować zdolność zawodnika do walk na podstawie badania fizykalnego oraz przesłanych badań.

4.3.2. Lekarz ringowy musi być obecny przez cały czas przy każdej z walk odbywającej się w HFO.

4.3.3. Lekarz ringowy może przeprowadzić badania konieczne z medycznego punktu widzenia przed i po walce, bądź zlecić wykonanie tych czynności w jego imieniu.

4.3.4. Badania i zawieszenia po walce zalecone przez lekarza ringowego są określone w protokole, a lekarz ringowy przekazuje swoje ustalenia organizatorom.

4.3.5. Podczas walki lub przerw między rundami lekarz ringowy zobligowany jest do sprawdzania na wniosek sędziego ringowego wszystkich obrażeń odniesionych przez zawodnika albo tego jak poważna jest kontuzja. Jeżeli jest to konieczne, może nakazać sędziemu ringowemu, aby przerwać walkę. Zalecenia lekarza są wiążące.

4.3.6. Jeżeli sędzia ringowy chce usłyszeć opinię lekarza dotyczącą obrażeń bądź kontuzji odniesionych przez zawodnika, wtedy przerywa walkę i wzywa lekarza. Tylko lekarz może wejść na ring w trakcie kontroli stanu zawodnika. Trenerzy nie mogą towarzyszyć lekarzowi. W ringu obecni są tylko zawodnicy, sędzia ringowy i lekarz.

4.3.7. Jeżeli lekarz ringowy stwierdzi, że zawodnik w trakcie walki doświadcza zaburzeń funkcjonalnych, sprawiających, że kontynuowanie walki byłoby nieodpowiedzialne i niebezpieczne dla jego zdrowia, ma on prawo przerwać walkę.

4.3.8. W przypadku Nokautu lub innej sytuacji zagrażającej zdrowiu zawodnika lub zawodników lekarz ringowy ma prawo wejść do ringu bez czekania na zgodę sędziego ringowego. Sędzia ringowy ma w takiej sytuacji obowiązek odesłać zawodnika lub zawodników do neutralnego narożnika.

4.3.9. W przypadku konieczności interwencji zespołu ratowniczego lekarz ringowy może nakazać zespołowi wejście do ringu np. w celu wyniesienia zawodnika.

4.3.10. Lekarz ringowy nie opuszcza swojego miejsca przy ringu podczas gali. Jeżeli musi to zrobić, powinien poinformować o tym sędziego głównego i/lub spikera, aby sędzia mógł przerwać lub zatrzymać walkę. Żaden pojedynek nie może odbyć się bez obecności lekarza ringowego przy ringu.

5. Zapoznanie się z regulaminem

5.1. Wszyscy zawodnicy i trenerzy muszą zapoznać się z regulaminem HFO Kickboxing. Wszelkie odwołania powołujące się na nieznajomość regulaminu będą automatycznie odrzucane. Każde wydarzenie musi być poprzedzone spotkaniem dotyczącym zasad tzw. „rules meeting”.

6. Protest

6.1. Protesty, które dotyczą albo niewłaściwego przestrzegania zasad, albo nieprawidłowości przy przeprowadzeniu zawodów, błędów proceduralnych, powinny być składane bezpośrednio do organizatorów tj. HFO.

6.2. Protesty dotyczące werdyktów sędziowskich zostaną automatycznie odrzucone.

6.3. Zgłaszanie protestów, oraz dyskutowanie z organizatorami na temat kwestii spornych podczas imprezy może wiązać się z natychmiastowymi konsekwencjami, albo z konsekwencjami w przyszłości w postaci reprymendy równoznacznej z żółtą kartką i towarzyszącą sankcją finansową.